Meğer hayatta pat diye yaptığınız şeyler nasıl da zorlaşabiliyormuş. 28 Nisan öncesinde (yani Aras aramıza katılmadan hemen önce) :) eşimle bir yere gitmeye karar verdiğimizde 5. dk da kendimizi yolda bulurduk :) Özellikle pazar sabahları Çengelköy seferlerimiz pek meşhurdu. Hoppp sabah 09:30 Müge & Engin börekçinin önünde sırada oluverirdi :) Geçtiğimiz pazar günü havayı güzel görünce sokağa çıkmaya karar verdik ... Ama bu karar veriş evde bir trafik yarattı ki görmeniz lazımdı. Aylar önce alınan puset, kullanmayı bilmez ellerde evrilip çevrildi, açma kapama nasıl oluyor kitabına bakarak çözülmeye başlandı, ayy ya üşürse, ya terlerse durumları için kıyafetler, acıkırsa, ağlarsa, altına yaparsa süreçlerine dair önlemler, ilk çıkış bu kaydedilmeli :) diye fotoğraf makinasının acil şarj işlemleri falan filan...Neyse 1 saatlik hazırlığın sonunda maaile çıkıverdik sokağa...Nereye gittiğimizi açıklıyorum, arka caddedeki parkta kısa bi yürüyüş ve akabinde bir yemek... :) Yani evden sadece 300 mt uzağa :)
Kendi kendimize gül gül öldük :) Bir de arabaya binsek ne olacak diye...
Ama kendimizi 2 gün içinde aştık bile , bugün Aras ilk pikniğini yaptı :) Sinem teyzesinin müthiş lojistiği ile iplerini koparttı deniz havasında püfür püfür 2 saat uyuyarak ciğerlerine çekti oksijeni.
Sokağa çıkmak bir iş oldu bizim için artık :)
Hadi bakalım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder