Söze nereden başlayacağımı bilemediğim bir yazı yazma hazırlığı içerisindeyim. Çünkü nasıl tarif etsem, nasıl anlatsam bilemiyorum. Tek bildiğim hayatımda gördüğüm en güzel yılbaşı hazırlığına şahit oluşumdur.Artık belirli bir düzene sokmayı başardığımız blog dostları görüşmemizde, Aralık ayını Nesli istemekte meğer ne kadar haklıymış.Yani kimse darılmasın, gücenmesin ama ben bundan sonra her Aralık ayını Nesli'ye verelim diyorum :)
Size o günü ve öncesini şöyle anlatayım.. Haftalar öncesinde başlayan menü belirleme yazışmalarımız heyecanıma heyecan katmıştı zaten. Emailler onu yap, bunu ben yapıcam diye dönerken midemin her toplantımızda olacağı gibi bayram edeceğini bilerek başladım güne yani herşey gayet normaldi. Ben de yılbaşı ruhuna uygun bir tercih yaparak, topladım tasımı tarağımı düştüm yollara. Bu sefer elimde payıma düşen ikram, heyecanımı körükleyen hediyeleşme seramonimiz için aldığım hediyem ve Nesli'ye gidiyor olmamın gereği olarak ev ayakkabılarım vardı. Nesliciğim her zaman elinde şık ayakkabıları ile geldiği için ona ben de aynen bu şekilde ziyarete gitmeyi uygun gördüm :)
Kapıdan içeri girdiğimde ise beni yani bizi nelerin beklediğini gözümün ucuyla görmem dahi yetti. O eve yılbaşı gelmişti ve gelmekle kalmamıştı, tüm ruhu ile bizi içine almaya hazır bekliyordu. Neye bakacağımı şaşırır durumda öylece kalakaldım. Acele ile mutfağa geçip bozulmasın diye orada şekillendirmek istediğim peynir toplarını bir an önce yuvarlamak ve fotoğraf makinama gözümü dayayıp herşeyi ama herşeyi pozlamak istiyordum. Peçetesi, isim kartları, tabakları, çatalı, bıçağı, ağacı, sandalyesi, tavandan sarkan süslemeleri, sözün özü herşeyi ile yılbaşı vardı o evde.
Mutfakta peynir toplarını yuvarlarken kendime de bir aferin verdim:) Bu masaya yakıştı aferini :) Sonra teker teker kızlar gelmeye başladı ve aynı sahneyi tam 11 kere yaşadık :) Her içeri giren sevinç naraları, heyecan nidaları, coşku çığlıkları atıyordu. Heryer süslüydü ve herkesin elinde gelen mamalarla süsün içine lezzet akıyordu...
İşte bu dedim.. Okuyucularım da bu yazıdan faydalanacak.Hem masa dizaynı olarak hem de yapılan ikramlar anlamında. Sizlere de ilham vereceğini düşündüğüm bu toplantımızın menüsü şöyleydi:
- Ev sahibimiz Nesli'den süper bir Yılbaşı Salatası ... Çam ağacı kalıbı ile şekillendirilmiş ve müthiş dekore edilmiş bir patates salatası
- Adaş şekerimden meşhur Karaköy Böreği
- Pınarımın Peynirli Poğaçaları (Annemin tarifi ile olduğu için daha da bir özeldi) :)
- Fadime'den Zeytinyağlı Yaprak Sarma
- Dilek'ten Elmalı Muffin
- Esra'dan Yoğurtlu Havuç Salatası
- Ayşem'den Çikolaya Bişiy :) (Adı böyle kaldı, tadı da damağımda kaldı)
- Münevver Ablamızın meşhuuuuuur makaronları (Blog camiası bir kaybın içinde, geri dön Münevver Ablam!!!)
- Yaso'dan günün anlam ve önemine yakışır sürprizli Kütük Pasta (içine sultani lokumu sarmak sadece onun aklına gelebilirdi)
- Ve bendenizden kraker eşliğinde peynir topları ... (Bunun yapılışını paylaşıyor olacağım)
Hepsinden çifter çifter yedim sanırım , en azından tüm tuzlularda iki tur attığıma eminim :)
Misafirperverlikte tavan yapan Nesli'nin hamişleri masaortasına konumlandırmayı dahi akıl ettiği bu muazzam sofrada bir de Pannetone (İtalyan Yılbaşı Keki) vardı. İçi oyulmuş, nar, mumlar ve çamdalları ile süslenmiş bir şekilde büfede yerini almıştı.
Dedim ya herkes elinde bir hediye ile geldi diye. Heyecan dorukta bekliyoruz. Çünkü kime hediye aldığımızı bilmiyoruz :) Çekiliş yapıcaz ve hediye alıp vericez. İşte o çekilişi bile kuru bir kağıtla yaptırmadı bize Nesli. Sırf bu çekiliş için dilek kurabiyelerinden pişirmiş, içine de tek tek isimlerimizi yazmış. Çekilişimizi de yapınca tam oldu. Gözümüz, midemiz, ruhumuz bayram etti anlayacağınız.
Ben daha ne diyeyim bilemedim, buyrun diğer fotoğraflara buraya bakabilirsiniz.
Afiyetle & sağlıkla,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder